Paweł Kwapiński, ur. w 1988 roku, ukończył z wyróżnieniem Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku w klasie gitary Joanny Rudnickiej. Studia magisterskie ukończył także z wyróżnieniem w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie kompozycji Pawła Łukaszewskiego. W latach 2013-2017 warsztat kompozytorski pogłębiał w ramach Po dyplomowych Studiów Kompozycji w UMFC w klasie Mariana Borkowskiego, które ukończył z wyróżnieniem. W roku 2018 uzyskał w UMFC stopień doktora sztuk muzycznych z wyróżnieniem w specjalności kompozycja (promotor: Marian Borkowski). Jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich, m.in. I Konkursu Kompozytorskiego Koła Naukowego WKDiTM UMFC w Warszawie, III Konkursu Kompozytorskiego im. Zygmunta Mycielskiego, Konkursu Kompozytorskiego z okazji 40-lecia Instytutu Polskiego w Wiedniu, IX Konkursu Kompozytorskiego im. Zygmunta Mycielskiego, 4. World Championship in Composition we Wiedniu – II nagroda, 55. Konkursu Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda – I miejsce. Zdobywał nagrody również na konkursach instrumentalistycznych (m.in. IV Konfrontacje Gitarzystów w Pucku, III Spotkanie Metodyczne Gitarzystów – najwyższa punktacja, IV Ogólnopolski Konkurs Gitary Klasycznej w Kielcach – I miejsce, XVIII Ogólnopolski Konkurs Gitary Klasycznej w Koninie – I miejsce, V Międzynarodowy Festiwal Muzyki Gitarowej w Ełku – I miejsce). Był także finalistą Jean Sibelius Composition Competition, a jego kompozycja Dance of piano została zarekomendowana przez polską sekcję International Society for Contemporary Music do wykonania podczas Światowych Dni Nowej Muzyki ISCM w Pekinie. Był stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Gdańska, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Ministerstwa Kultury w Rumunii. Twórczość Pawła Kwapińskiego obejmuje muzykę instrumentalną (solową, kameralną i symfoniczną), chóralną oraz elektroakustyczną. Jego kompozycje były wykonywane przez uznanych solistów, zespoły oraz orkiestry. Współpracował także z muzykami jazzowymi. Wiele jego utworów było wykonanych w ramach festiwali takich, jak Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Warszawskie Spotkania Muzyczne, Festiwal Muzyki Współczesnej Nowa Muzyka w Bydgoszczy, Muzyczna Scena Młodych w Toruniu, Gdańskie Impresje Muzyczne, Nowe Akordeonowe Konwencje, Gdańska Sztuka Interpretacji Muzyki Akordeonowej XX i XXI wieku, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Gospel Camp Meeting, Bałtycki Festiwal Nauki.
Jako instrumentalista dał wiele solowych koncertów w Polsce i poza granicą (m.in. Kraków – Filharmonia im. Karola Szymanowskiego, Mediolan – Teatro dei Filodrammatici, Francja – cykl koncertów w ramach XI Festival de Musique Baroque d’Auvergne). Uczestniczył w wielu konferencjach naukowych, m.in. w International Composers’ Forum w Bukareszcie oraz konferencji Dialog nowoczesności z tradycją w Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie. Jako animator kultury organizował koncerty muzyki współczesnej samodzielnie oraz w ramach działalności w organizacjach, m.in. w Związku Kompozytorów Polskich.
*
The Piano Dance to rozbudowany poemat fortepianowy składający się z jedenastu sekcji wykonywanych attacca. Kompozytor precyzyjnie zaprojektował ich kolejność i przebieg. W części sekcji wykorzystał aleatoryzm montażowy, co przywodzi na myśl A piacere Kazimierza Serockiego. Sekcje II, V i VIII są zanotowane w sposób tradycyjny, bez możliwości zmiany kolejności elementów wewnętrznych. Utwór charakteryzuje się wyraźną narracją muzyczną, dramatyzmem i bogatą kolorystyką dźwiękową. Prawykonanie odbyło się 8 maja 2015 r. w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, a partyturę opublikowało Ars Musica (Lisowice 2018).
Marcin Tadeusz Łukaszewski